Sobota czwartego tygodnia okresu Wielkanocnego (Dz 13,44-52) W następny szabat po kazaniu Pawła w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł.Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: „Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: „Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi”. Poganie słysząc to radowali się i uwielbiali słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie rozszerzało się po całym kraju.Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe kobiety i znaczniejszych obywateli, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swych granic. A oni otrząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli […]

Idźmy w ślady Jezusa! Jeżeli chcemy przekonać się o tym, że Jezus jest Synem Bożym, zacznijmy wykonywać „Jego dzieła”, to znaczy po prostu naśladujmy Go. Kiedy naśladujemy Jezusa nasze życie nabiera tak niesamowicie nowego wymiaru, że trudno nie mówić o doświadczeniu Boskości, o czymś, co określamy mianem „Boże życie”. Jezus chce nas uzdolnić do czynienia „większych dzieł” niż On sam czynił chodząc po tym świecie. Aby jednak mógł to zrobić, musi mieć do dyspozycji naszą decyzję o naśladowaniu Go. Nie ma więc co się oglądać: idźmy w ślady Jezusa! o. Mieczysław Łusiak SJ Source: czytanie

o. Will Conquer Rekolekcje z Carlem Acutisem https://kmt.pl/pozycja.asp?ksid=62331&tytul=rekolekcje-z-carlem-acutisem Ta książka pozwala usłyszeć wielorakie nuty jego duchowości, które wybrzmiewają poprzez piętnaście cudów eucharystycznych, które młody święty przedstawiał na wystawie będącej dziełem jego życia. Source: czytanie

Święto św. Andrzeja Boboli, prezbitera i męczennika (Ap 12,10-12a) Ja, Jan, usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: „Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo strącony został oskarżyciel naszych braci, który dniem i nocą oskarża ich przed naszym Bogiem. A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa i nie umiłowali życia aż do śmierci.Dlatego radujcie się, niebiosa oraz ich mieszkańcy”. (Ps 34,2-3.4-5.6-7.8-9) REFREN: Od wszelkiej trwogi Pan Bóg mnie wyzwolił Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.Dusza moja chlubi się Panem,niech słyszą to pokorni i niech się weselą. Wysławiajcie ze mną Pana,wspólnie wywyższajmy Jego imię.Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchałi wyzwolił od wszelkiej trwogi. Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością,oblicza wasze nie zapłoną wstydem.Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,i uwolnił od wszelkiego ucisku. Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych,aby ich ocalić.Skosztujcie […]

Prawdziwe więzy powstają zwykle w małych i zwartych wspólnotach. Różnią się one od „grup ludzi” tym, że ich członkowie zwykle czują się za siebie odpowiedzialni i są gotowi pomagać sobie w sytuacjach kryzysowych, a cieszyć się wspólnie w powodzeniu. Kiedyś zrobiłem taki eksperyment… W wigilijny wieczór odwiedziłem trzy katolickie domy, podając się przez domofon za biedaka, który nie ma gdzie iść i prosząc o możliwość spędzenia tego wieczoru z nimi. W każdym przypadku skończyło się na odwieszeniu słuchawki. Pod ostatnim adresem zadzwoniłem jeszcze raz i ujawniłem swoją prawdziwą tożsamość – miejsce się znalazło wśród ogólnego zawstydzenia. Ale wówczas zdałem sobie sprawę, że KMB 2025 na drzwiach wcale nie oznacza, że jako wierzący w tego samego Chrystusa dostanę tam kromkę chleba. A gdzie, jeśli nie tam, powinienem o nią prosić??? Aby byli jedno… Aby świat poznał… Aby świat uwierzył… Wiele nam jeszcze brakuje. […]

Habemus Papam. Leon XIV. Z nowenną wiernych o błogosławiony pontyfikat https://kmt.pl/pozycja.asp?ksid=62470&tytul=habemus-papam-leon-xiv.-z-nowenna-wiernych-o-blogoslawiony-pontyfikat Pierwsza publikacja o papieżu Leonie XIV wydana w języku polskim. Source: czytanie

Czwartek czwartego tygodnia okresu Wielkanocnego (Dz 13, 13-25) Odpłynąwszy z Pafos, Paweł i jego towarzysze przybyli do Perge w Pamfilii, a Jan wrócił do Jerozolimy, odłączywszy się od nich. Oni zaś przeszli przez Perge, dotarli do Antiochii Pizydyjskiej, weszli w dzień sobotni do synagogi i usiedli. Po odczytaniu Prawa i Proroków przełożeni synagogi posłali do nich i powiedzieli: „Przemówcie, bracia, jeżeli macie jakieś słowo zachęty dla ludu”. Wstał więc Paweł i skinąwszy ręką, przemówił: „Słuchajcie, Izraelici i wy, którzy boicie się Boga! Bóg tego ludu izraelskiego wybrał ojców naszych i wywyższył lud na obczyźnie w ziemi egipskiej i wyprowadził go z niej mocnym ramieniem. Mniej więcej przez czterdzieści lat znosił cierpliwie ich obyczaje na pustyni. I wytępiwszy siedem szczepów w ziemi Kanaan oddał im ziemię ich w dziedzictwo, mniej więcej po czterystu pięćdziesięciu latach. I potem dał im sędziów aż do proroka Samuela. Później poprosili o króla, i dał […]

Ta Ewangelia dzieje się na Ostatniej Wieczerzy. To jest Eucharystia. Święty Jan nie opowiada ustanowienia Eucharystii. Mówi czym Eucharystia jest. Co jest jej treścią. Co dzieje się, kiedy my jesteśmy na Mszy Świętej. Co się wówczas dzieje? A to, że Jezus umywa nam nogi. On jest u twoich stóp, w tej skandalicznej dla nas, pokornej postawie służebnej. Umywa tobie nogi. Dotyka cię w twoim brudzie, obarcza się nim. On, Bóg pada przed tobą jak niewolnik przed swoim panem. Bo tak widzi Miłość. Miłość widzi ciebie ważniejszym od siebie. Właśnie to dzieje się w Eucharystii. Jezus w to doświadczenie cię wprowadza, żeby ten jego styl życia stawał się coraz bardziej twoim. Żeby umywanie nóg, ta pokorna służba braciom, stawała się coraz większym pragnieniem twojego serca. Żeby była coraz wyraźniejszym pomysłem i programem na życie. To jest prawdziwa tajemnica szczęścia. „Wiedząc to, będziecie błogosławieni, […]

Módlmy się. Ojciec św. Leon XIV https://kmt.pl/pozycja.asp?ksid=62462&tytul=modlmy-sie-ojciec-sw.-leon-xiv Modlitwy za Ojca Świętego Leona XIV Source: czytanie

Święto św. Macieja, apostoła (Dz 1,15-17.20-26) Piotr w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił: „Bracia, musiało się wypełnić słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jezusa, bo on zaliczał się do nas i miał udział w naszym posługiwaniu. Napisano bowiem w Księdze Psalmów: „Niech opustoszeje dom jego i niech nikt w nim nie mieszka. A urząd jego niech inny obejmie”. Trzeba więc, aby jeden z tych którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami, począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania”. Postawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja. I tak się pomodlili: „Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś, by zajął miejsce w tym posługiwaniu i w apostolstwie, któremu sprzeniewierzył […]