Jednym z najgłębszych pragnień, jakie towarzyszy nam, ludziom jest zachowanie życia. Podejmujemy w związku z tym wiele działań zmierzających do jego zabezpieczenia czy przedłużenia. Ostatecznie jednak powszechne doświadczenie uczy nas, że zmierzamy ku śmierci, a utratę życia jesteśmy w stanie jedynie odsunąć w czasie. Wobec tego dramatu śmierci, którego każdy z nas, doświadcza osobiście, przychodzi Jezus i zapowiada zwycięstwo nad śmiercią i perspektywę życia wiecznego.
Śmierć i pogrzeb Łazarza, które poprzedziły dzisiejszą scenę dialogu Jezusa z Martą, okazują się świadomie wykorzystaną przez Jezusa okazją do objawienia swej mocy nad panowaniem śmierci. W medytowanym fragmencie słyszymy wypowiedzianą przez Jezusa deklarację: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem” i powiązane z nią wymaganie wiary w Niego. Ta wiara jest bramą prowadzącą do osobistego doświadczenia pełni życia wolnego od perspektywy śmierci.
Jezus ma władzę przywrócić do życia ciało człowieka leżące już od czterech dni w grobie. Ten znak to jednak zaledwie pełna mocy zapowiedź wydarzeń paschalnych, które wkrótce będą udziałem samego Jezusa. Dzisiejsza deklaracja: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem” znajdzie swoje potwierdzenie w wielkanocny poranek i stanie się źródłem nadziei dla kolejnych pokoleń chrześcijan. Pozostaje jednak wyraźna trudność, z którą każdy musi się zmierzyć osobiście. Polega ona na tym, że jest tylko Jeden, który powstał z martwych i tylko On, Jezus Chrystus, wskrzesza do życia wiecznego. Oczekuje On od nas przyjęcia postawy zaufania, złożenia w Nim całej swej nadziei w sposób niepodzielny. Wobec konieczności takiej decyzji możemy znaleźć się w kryzysie, ale jedynie wybór Jezusa daje wolność od lęku o własne życie i uzdalnia do przeżywania życia w całej pełni.

Każda niedziela przypomina nam, że jesteśmy ochrzczeni i że chrzest wprowadził nas w życie z Jezusem, w życie w Nim. Świętowania Dnia Pańskiego przypomina nam jednocześnie, że jesteśmy stale wzywani, by tę radykalną decyzję wyboru Jezusa jako Pana i Zbawiciela potwierdzać w codzienności. Eksperci od samorealizacji proponują wiele możliwości przeżycia doczesności w sposób po ludzku, wydawałoby się, spełniony. Propozycja Jezusa wydaje się w tym kontekście tracić na atrakcyjności. Pozostaje ona jednak nadal jedyną opcją dającą perspektywę wiecznego życia w Bogu. Od sposobu w jaki my, wierzący w Chrystusa, okażemy zaufanie Jezusowi zależy, czy ludzie nie znający Chrystusa usłyszą dziś Jego zaproszenie: „Każdy, kto wierzy we Mnie, nie umrze na wieki”.
ks. Adam Łuźniak

Source: czytanie